Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος ενώνει τον μηρό με την κνήμη εμποδίζοντας την πρόσθια ολίσθηση της κνήμης πάνω στον μηρό.
Μηχανισμός ρήξης : Από βίαιη υπερέκταση του γόνατος με την κνήμη σε έσω στροφή συνήθως κατά την διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων ή όταν η βία ωθήσει το άνω άκρο της μνήμης προς τα εμπρός σε σχέση με τον μηρό. Μεμονωμένες ρήξεις είναι σπάνιες. Συνήθως υπάρχει ρήξη μηνίσκων ή των πλαγίων συνδέσμων.
Κλινική διάγνωση: Συλλογή αίματος εντός του γόνατος, πόνος, βάδιση με δυσκολία, αστάθεια η οποία διαπιστώνεται με ειδικές δοκιμασίες. Η εργαστηριακή διάγνωση γίνεται με μαγνητική τομογραφία.
Αντιμετώπιση: Η ρήξη του π.χ.σ η οποία θα αφαιρεθεί χωρίς θεραπεία είναι η αρχή του τέλους του γόνατος μια και η αστάθεια προκαλεί περαιτέρω βλάβη του αρθρικού χόνδρου και των μηνίσκων.
Η αποκατάσταση ειδικά σε νέους αθλούμενους είναι αποκλειστικά χειρουργική, σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας η αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική (φυσικοθεραπεία – ενδυνάμωση)
Η χειρουργική θεραπεία συνίσταται στην αντικατάσταση του ρηγμένου συνδέσμου με μοσχεύματα από το ίδιο το γόνατο – αυτομοσχεύματα (ημιτενοντώδη – ισχίο, επιγονατιδικό, τετρακέφαλο).
Ημιτενοντώδη - Ισχίο.
Επιγονατιδικό.
Τετρακέφαλο.
Η χρήση των τεχνιτών ή πτωματικών μοσχευμάτων συνιστάται σε ιδιαίτερες καταστάσεις (επανεγχείρηση).
Η επέμβαση γίνεται αρθροσκοπικά, χρήζει μια ημέρα νοσηλείας, δίδεται ένα πρόγραμμα ασκήσεων στο σπίτι για τις πρώτες 10-15 ημέρες και εν συνεχεία ο ασθενής ξεκινά φυσικοθεραπείες. Στον μήνα από την επέμβαση ο ασθενής βαδίζει φυσιολογικά, αλλά συνεχίζει ένα πρόγραμμα ενδυνάμωσης – κινησιοθεραπείας. Στο τρίμηνο της επέμβασης αρχίζει τρέξιμο και στο εξάμηνο γίνεται πλήρης επαναφορά στην αθλητική δραστηριότητά του.